Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Γυρος Πελοπονησσου 2014 700 γλυκοπικρα χλμ απο τα 1000.




Προσωπικα ηταν ενα πολυ μεγαλο στοιχημα αυτο το μπρεβετ.Με σοβαρο τραυματισμο απο την ενασχοληση μου με το τζουντο την 29/1/2014 ημουν off.Και μεχρι ταρχες Μαιου  δεν ειχα κανει κατι σοβαρο, ειχα στο μυαλο μου να κανω μερικα μπρεβετ στα ενδιαμεσα μεχρι το 1000αρι σαν σκαλοπατια προς αυτο.
Δυστυχως τα σχεδια για αλλη μια φορα ανατραπηκαν και ακολουθησαν φυσιοθεραπειες και η διαθεση  μου να κανω μπρεβετ πηγε περιπατο λογω αδυναμιας να ποδηλατισω καθως δεν λυγιζε το γονατο.
Τελικα με τον καιρο το γονατο δυναμωσε και αρχισαν διαολοι να μπαινουν στο μυαλο μου να το κανω φετος , δεν το ειχα κανει το 2010  που κανονικα τοτε επρεπε να το κανω που ειχα και χλμ στα ποδια μου.
Το κακο ηταν οτι ειχα μονο ενα μηνα να προετοιμαστω και μεχρι τοτε για 5 τουλαχιστον μηνες δεν ειχα ακουμπησει το πεταλι.
Ο καταλληλος ανθρωπος ηταν ο Λουκας Καταποδης , τον καλεσα του ειπα τι θελω να κανω και μου λεει πικο μην ανυσηχεις το σωμα δεν ξεχναει θα σου βγαλω προγραμμα και θα τα καταφερεις.Δεν περιμενα να ακουσω τπτ αλλο και ολο το ημερησιο προγραμμα μου αλλαξε σε mood πρπονησης για το 1000αρι.
Πρωι πρωι γραφειο (πριν τις 8,  πολλες φορες και απο  τις 6-6.30)   καθως η περιοδος αυτη ειναι ιδιατερως φορτωμενη για τους λογιστες (παλι καλα ) το μεσημερι επιστροφη στο σπιτι για προπονητηριο και φαι και μετα το απογευμα νωρις παλι γραφειο μεχρι πολυ αργα το βραδυ ακομα και μετα τα μεσανυχτα.Αυτα συνεβαιναν τις καθημερινες , τα ΣΚ  εγερτηριο 5 για να ειμαι νωρις στο σπιτι να με δει η οικογενεια και να προλαβω να παω και γραφειο.
Αυτο γινοταν για 5 εβδομαδεςμεχρι την μεγαλη μερα.Το πιο ωραιο ειναι οτι απο οταν ξεκινησα αυτη την διαδικασια αρχισα να νοιωθω σωματικα και νοητικα καλυτερα παρολη την πιεση και την κουραση.
Εγραψα 720 χλμ εξω και καμμια 20 αρια ωρες εργομετρο 
Στα ενδιαμεσα αρχισε και ο σχεδιασμος του μπρεβετ , τι θα παρω μαζι μου πως θα εξοπλισω το ποδηλατο ποσες ωρες θα ποδηλατησω  μελετη χαρτων περασμα διαδρομησ στο gps μελετη υψομετρικων (απετυχα οικτρα!!) κλπ.
Οσον αφορα τα του ποδηλατου ο σχεδιασμος ηταν απολυτως επιτυχης και αναφερω σχετικα:

Ανεση : Σελλα Brooks B17
 , την ειχα βαλει στα τελη του 2013 ,καποιοι με πειραξανε λεγοντας μου τι σελλα ειναι αυτη στην κουρσα κλπ .Λοιπον αυτη η σελα αν και αστρωτη ,σε συνδυασμο με τα bib της Assos ηταν ο απολυτος συνδυασμος !
Δεν καταλαβα τιποτα , στο 540 αλλαξα bib και συνεχισα μεχρι το 700 χωρις κανενα απολυτως θεμα ουτε μετα.Στην Γαλλια στον τερματισμο ειχα θεμα αλλα δεν ειχα 2 Assos ειχα μονο ένα !
Συνυπολογιστε οτι εκανα ποδηλατο μονο ενα μηνα .

Φωτα ,αποφασισα να κανω την μεγαλη επενδυση που επιθυμουσα τοσα χρονια , τροχο με δυναμο και φως .Με την βοηθεια του Κουκου του Δαμιανου και αλλων φιλων κατεληξα σε son και φως supernova κλασσικη δοκιμασμενη επιλογη . Τα συνδυασα και με νεα στεφανια Mavic pro 32 ακτινων εκαστο πλεγμενα από τον Λουκα καθως τα παλια μου DT RR 520 ειχαν αρχισει να κανουν εντονο δοντι οποτε αποφασισα να παρω και στεφανι για πισω.

Αυτονομια : Δυστυχως η ευτυχως ειμαστε ενεργοβοροι στο ποδηλατο , εχουμε gps smartphones μπλιμπλικια τζιτιζκια κλπ που οι μπαταριες τους δεν μας βγαζουν πανω από 15 ωρες. Ειχα ετοιμη λυση από το ΠΒΠ 2 battery pack αλλα και αυτά χρειαζονται φορτιση καποια στιγμη οποτε βρεθηκε η λυση του Ε-werk





ένα καταπληκτικο μηχανακι που συνδεεται και αυτό στον τροχο και δινει συνεχως ρευμα στα γκατζετακια μας. Το πηρα μονο του και στις δοκιμες διαπιστωσα ότι κατω από καποια χλμ δεν δινει συνεχεια ρευμα στις συσκευες και φοβηθηκα μην τις καψω οποτε το συνδυασα με μια μπαταρια 



που φορτιζε και εδινε συνεχες ρευμα στα ματζουνια. Το μειονεκτημα είναι ότι όταν είναι καρφωμενη η μπαταρια για να φορτισει (χρειαζεται περιπου 3-4 ωρες ) εχει αρκετη αντισταση στον τροχο που σε ένα μπρεβετ 1000 χλμ δεν είναι αμελητεο.Οποτε καλυτερα να φορτιζει σε κατηφορικες διαδρομες.
Πηρα και μια βαση για το κινητο 


ώστε να το βλεπω και να μπορω να ακουω μουσικη στις μοναχικες ανηφορες την νυχτα.

Πορτ μπαγκαζ : κλασσικα πραγματα κι εδώ βαλιτσακι πισω βαλιτσακι τοπικ μπροστα μικρο.Στο πισω φορτωσα το 2ο μπιμπ και μπλουζακι , 5 σαμπρελλες (θα παρω λιγοτερες την άλλη φορα) 10 μπαρες (δεν θα παρω καμμια την άλλη φορα την πατησα για αλλη μια φορα όπως στο ΠΒΠ) λαστιχο , καλυμμμτατ για τα σχαρακια (καποιος με κοροιδεψε αλλα με σωσανε την βραδυα του πονου στο Γυθειο ) και ένα μαγιο  γιατι σχεδιαζα  να κανω μπανιο στον Τυρο αχαχαχαχαχααχαχαχααχαχαχα.





Παμε στα του μπρεβετ τωρα , συναντηση με τον Βαγκτας και φορτωμα για την Ελευσινα , οπου κλασσικα οι φατσες ηταν γελαστες και η αγωνια μεγαλη και από εμενα και από την οικογενεια  






.Η ωρα περασε γρηγορα και ξεκινησαμε . Στοχος ηταν η Καρδαμυλη σε 27-28 ωρες για τον 1ο  υπνο . Το τραινο που εψαχνα και το πηρα ηταν του Γερασιμου , παρεα ολοι μαζι με Κυριακο Παναγιωτη Τηλεμαχο Αφους Πετροπουλεους  Γερασιμο φτασαμε τσακα τσακα στο 1ο κοντρολ και στην Πατρα σε 8 ωρες. Μπορω να πω ότι κουραστηκα λιγο πηγαιναν ένα κλικ παραπανω από την κατασταση μου και όταν πηγαινα πισω στο γκρουπ δεν μπορουσα να κολλησω , ετσι στην Πατρα προτεινα σταση για φαι και οι μισοι δεχτηκανε.Κυριακος Τηλεμαχος Παναγιωτςη κι εγω χτυπησαμε μακαροναδιτσα σουπερ ,κοιμηθηκα στην καρεκλα για κανα 45λεπτο και δεν με ξυπνησανε και ξεκινησαμε για το βαρετο κομματι της διαδρομης προς Πυργο.
Αυτή η διαδρομη δεν παιζεται! Πρεπιε να κανουμε αιτηση να βγαλουν τις ταμπελες με τα χλμ μεχρι τον Πυργο ….. δεν θελω ρε δημαρχε να μετραω κάθε χλμ μεχρι τον Πυργο!!!
Εκει ξεκινησε και η γκαντεμια , το κινητο που ηταν απαραιτητο αξεσουαρ για να βγαλω φωτο επεσε από την θηκη στην ΕΟ και εσπασε , γαμω την γκαντεμια μου &^%$#)*&^%)&^#$^%(#@ ουτε φωτο ουτε επικοινωνια!
Στο δρομο συναντησαμε και Κρις μαν και Εκτωρα (για μενα το πιο ροκ ζευγαρι του 1000αριου φαινοντουσαν ότι πραγματικα το ευχαριστιοντουσαν)  και πρωι φτασαμε στον Πυργο.Οι ακριδες ειχαν λιανισει τα μακαρονια οποτε καθυστερησαμε μεχρι την επομενη κατσαρολα.Εξαιρετικοι οι φιλοι στον Πυργο εξυπηρετικοτατοι οπως παντα και πανω από όλα φιλοι του ποδηλατου!
Η ζεστη αρχισε και βαραγε οποτε βγηκανε αντηλιακες και ξεκινησαμε για Κυπαρισσια , η διαδρομη ηταν παραξενη και κουραστικη και δεν μπορεσαμε να ακολουθησουμε τον ρυθμο του Τηλεμαχου και του Παναγιωτη και μειναμε πισω .Φτασαμε ασθμαινοντας στην Κυπαρισσια οπου ηταν απαραιτητη η σταση καθως η ζεστη ηταν αρκετη.Χτυπησα ένα μισοκιλο παγωτο και καφεδακι και δυναμωσα.
Η διαδρομη μεχρι την Πυλο ηταν ομορφη μεσα σε ελαιωνες διπλα στην θαλασσα χωρις καμμια ιδιατερη δυσκολια.βεβαια τα χλμ και οι ωρες 18-19 αρχισαν να βαραινουν τα ποδια .Τορτε αρχισανε και οι 1ες δυσκολιες της διαδρομης , η ανηφορα πριν από την Πυλο μας εστειλε κατευθειαν σε ζαχαροπλαστειο οπου σαβουρωσαμε γαλακτομπουρεκο με παγωτο χαχαχχαχααχαχ περναμε πολύ ωραια στα μπρεβετ.
Αφου πηραμε δυναμεις ξεκινησαμε για Μεθωνη αντιμετωπιζοντας με ευκολια την ανηφοριτσα μετα την Πυλο αλλα και ολες μετα την Φοινικουντα μεχρι την ανηφορα για το Ακριτοχωρι. Εκει την ακουσα λιγο παρολο που ειχα και νερο και από όλα και φτασαμε στην Κορωνη με τον Κυριακο τεζα!!!
Υπηρχε μια σκεψη από διαφορους να κοιμηθουν εκει αλλα την αποκλεισαμε ηταν πολύ νωρις .
Ο Χρηστος μας υποδεχτηκε με ένα μεγαλο χαμογελο και μας σφραγισε.
Φαγακι εκει γιατι ειχα σουρωσει λιγο , γυρο φαγαμε με πατατουλες.
Εμενε η Καλαματα , η διαδρομη ηταν ευκολη πολύ ομορφη παραθαλασσια με πολλα νερα και σχετικα λιγη κινηση.Φτασαμε στα προαστια της Καλαματας το σουρουπο και καναμε μια σταση για χυμους  νερα και σαντουιτσακι γρηγορη  και βουρ για την πολη με απωτερο στοχο την Καρδαμυλη.
Ηδη ειμασταν εκτος του 27-28ωρου σχεδιασμου αλλα και το 30 ωρο δεν με χαλαγε.
Όταν βγηκαμε από την Καλαματα και αρχισαμε την ανηφορα ειχε ηδη νυχτωσει αλλα ο στοχος ηταν στοχος , συνεχισαμε σαν σκυλια μεχρι την πρωτη κορφη και μετα κατω στο ποταμι και μετα παλι πανω μεχρι την κατηφορα που ουρλιαζα στον Κυριακο ΦΤΑΣΑΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ .
Φυσικα ολο αυτό το κομματι ηταν μια μαγεια,  απολυτη ησυχια  , ο ουρανος ηταν πεντακαθαρος η Καλαματα οσο την βλεπαμε σαν στολιδι διπλα στην θαλασσα εικονες αξεχαστες!!!!

Στην Καρδαμυλη μα ς υποδεχτηκαν με χαρα ενθουσιασμο πολλα μπραβο και ανακουφιση καθως ειχαμε αργησει.
Φτασαμε 11.30 και σε μιση ωρα ειχαμε φαι κανει μπανιο και ξαπλωσει.
Καλα που καταφεραμε να ξυπνησουμε στις 4.00 γιατι ο Κυριακος ειχε βαλει ηχο πουλακια που κελαιδουν  για ξυπνητηρι  ………..
Σε μιση ωρα παλι καβαλα για το υπολοιπο μαγευτικο κομματι της διαδρομης το οποιο φυσικα ηταν ανηφορικο , αλλα σε συνδυασμο με την πρωινη δροσια και τις φοβερες μυρωδιες από φασκομηλο θυμαρια ριγανη και αλλα αρωματικα φυτα τελειωσε στο πιτς φυτιλι.
Αυτό που παρατηρουσα κατ εξακολουθηση στον δρομο ηταν αυτοι οι φοβεροι γρυλλοι ή τριζονια χρωματος πρασινο κιτρινου τεραστιου μεγεθους , πραγματικα εντυπωσιακοι!
Ετσι φτασαμε στον Αγιο Νικωνα και Καραβοστασι και ακολουθως Αρεοπολη , σιγα σιγα στον δρομο συναντουσαμε και τους υπολοιπους αγουροξυπνημενους ποδηλατες , αλλοι ειχαν ξεκινησει από Καλαματα αλλοι από Μαντινεια κλπ.
Στην Αρεοπολη σταση για καφεδακι και καρυδοπιτα και ανασυνταξη και προγραμματισμο διαδρομης , όλα πηγαιναν κατ ευχην ειμασταν στο προγραμα και ο στοχος ηταν να φτασουμε στις 11 στο Ταιναρο.Πραγματικα η διαδρομη βοηθησε μεχρι τον Γερολιμενα και με ένα καλο ρολογακι μαζεψαμε γρηγορα γρηγορα τα χλμ.
Μετα ηρθε η ωρα του Γιαννη Βαλαωρα….. Η ΒΑΘΕΙΑ , με το που σκατζαραμε το ανηφορακι ειδαμε την ανηφορα , καλα ειχα  κατεβει με το Ιχ εδώ κατω αλλα από το ποδηλατο εχει αλλη αιγλη χαχαχχαχαχαχααχ , τι να κανουμε τσουτσουκου την ανεβηκαμε σχετικα ανετα και στην κορυφη νομισαμε ότι φτασαμε όμως ειχε και αλλη ανηφορα μεχρι την τελευταια κατηφορα.Εκει ειδα να ανηφοριζουν  με τα ποδια οι ερχομενοι απο το κοντρολ του Ταιναρου και σκεφτηκα ότι τα πραγματα αρχιζουν και ζοριζουν .Ομως το ηθικο ηταν ακμαιοτατο και φτασαμε 11 στο Ταιναρο.ηταν το κοντρολ που ειδαμε πολύ κοσμο , ηταν το κοντρολ χωνι μας μαζεψε ολους.Η τοποθεσια μαγευτικη ο κοντρολιερης χαρουμενος και οι ποδηλατες το ιδιο.




Εκει ξεκινησε το τελος για μενα , εφαγα μακαρονια και ειδα ότι ειχε και συγκλινο……. Βαλε λιγο συγκλινο λεω ετσι για το λιπακι.Το σαβουρωνω και χαλαρωνουμε για καμμια ωρα ουτως η αλλως ειχαμε 14 ολοκληρες ωρες για τα Πουληθρα το μπρεβετ ειχε τελειωσει θεωρητικα ……μεχρι την ανηφορα για την Λαγια.
Τι ηταν αυτό το πραμα ρε παιδια ….. κλιση 12-15% συνεχομενη  με 43 βαθμους κελσιου  για 5 χλμ





Η θεα απο την πρωτη κορφη της ανηφορας

 , δεν παιζοταν το πραμα για πρωτη φορα στην ποδηλατικη μου ζωη μετα από τοσα  μπρεβετ κατεβηκα από το ποδηλατο και την εκοψα με τα ποδια.Ελα όμως που αρχισε να με κοβει και το στομαχι , με το που φτασαμε στην κορφη αφου μας περναγανε διαφοροι βριζοντας , το στομαχι μου ειχε γινει φυτιλια γυρναγε πανω κατω και τα ποδια ειχανε χασει κάθε δυναμη.
Σταση στην Λαγια για μια κοκα κολα μπας και το σωσω αλλα δυστυχως το στομαχι ειχε άλλη αποψη και εγινε το μοιραιο (εξορκιστης) .
Από εκεινη την ωρα ημουνα σαν φαντασμα ενοιωθα απιστευτη ταλαιπωρια και αρχισα να καταλαβαινω ότι θα ηταν το 1ο μπρεβετ που θα εγκατελειπα όχι γιατι δεν μπορουσα αλλα γιατι επαθα δηλητηριαση.
Επιασε και μια ωραια βροχουλα που μας καθυστερουσε στις κατηφορες αλλα η κατασταση δεν βλετιωθηκε , μετα το Φλομοχωρι ειπα στον Κυριακο να φυγει και εκατσα στην ακρη του δρομου για καμμια ωρα να συνελθω μεσα στην βροχη.Μου λεει ο Κυριακος πριν φυγει «κουραγιο μεχρι το Γυθειο τωρα είναι κατηφορα» , ποια κατηφορα ? παλι πανω κατω πανω κατω μεχρι τον Κοτρωνα.Εκει κοιταξα με ποθο την θαλασσα και σκεφτηκα να κλεισω ένα δωματιο εκει να την αραξω και να κανω και ένα θαλασσινο μπανακι αλλα σκεφτηκα ότι μαλλον επτεπε να προλαβω κανα Κτελ για Αθηνα και συνεχισα σαν το φαντασμα.
Εξω από τον Κοτρωνα τα παιξα παλι και την αραξα σε ένα παγκακι για καμμια ωρα ακομα.Σηκωθηκα καταπτοημενος και συνεχισα με τα ποδια την ανηφορα και για 5-6 χλμ ακομα , αρχισε να σουρουπωνει και δεν περναγε ουτε ένα αυτοκινητο να φορτωθω να παω Γυθειο, μονο ποδηλατες με περνουσαν.Ειπα σε έναν να παρει το κοντρολ να μου στειλουν ένα ταξι (θυμηθειτε δεν ειχα τηλεφωνο) και μου ειπε ενταξει θα το κανω , δεν ειχε σημα εκεινο το σημειο  και συνεχισε.Ακομα το περιμενω το ταξι χαχαχαχαχαχα το πηρα λοιπον αποφαση ότι δεν υπαρχει σωτηρια και ξανακαβαλησα το ποδηλατο αφου ισιωσε λιγο ο δρομος και συνεχισα για Γυθειο.Δεν τα πηγα και ασχημα εκανα και ορθοπεταλο στην τελευταια ανηφορα.Στο μυαλο μου σκεφτηκα μπας και προλαβω τα Πουληθρα αλλα ειχα αλλα 100 χλμ και λιγοτερο από 5 ωρες οποτε εγκατελειψα την ιδεα και το μπρεβετ.
Το βραδυ ημουν χαλια και την επομενη φορτωθηκα στο κτελ για Αθηνα.
Εχασα 10 κιλα από την Κυριακη το μεσημερι μεχρι την Τριτη  το μεσημερι , γαμω τις διαιτες   .

Στεναχωρηθηκα με αυτή την εγκαταλειψη γιατι δεν ειχα προβλημα δυναμεων ή καποιο άλλο προβλημα σχετικο με το αθλημα.Θα τα καταφερνα αν δεν ειχα παθει την δηλητηριαση .Απο ότι εμαθα κι αλλοι αντιμετωπισαν το ιδιο προβλημα αρα κατι κοινο ειχαμε ολοι τι να ηταν  αυτό αραγε ?
Επισης στεναχωρηθηκα που δεν καταφερα να βγαλω φωτογραφιες ,ηταν εκπληκτικα τα τοπια .

Το μπρεβετ ηταν πολύ ομορφο αρκετα δυσκολο και σιγουρα ηθελε πολύ καλη μελετη της διαδρομης , μπορω να πω ότι δεν την ειχα διαβασει καλα αλλα και παλι δεν θα αντιμετωπιζα προβλημα , οι ωρες ηταν αρκετες.
Να πω βεβαια ότι είναι πολύ πιο δυσκολο από το ΠΒΠ κατά την γνωμη μου .Στην Γαλλια δεν εχει τοιχους ουτε πολύ ζεστη και αν εισαι τυχερος δεν βρεχει κιολας.οσοι φιλοι το καταφερανε να ξερουν ότι το εργο τους στην Γαλλια θα είναι πιο ευκολο.
Συγχαρητηρια για την χαραξη της διαδρομης και πολλα μπραβο και ευχαριστω στους κοντρολλιερηδες αλλα και στους μπλε για την οργανωση.
Μπραβο και στους τερματισαντες εξασφαλίσανε μια θεση στο ΠΒΠ.
Ενα μεγαλο ευχαριστω στον Κυριακο , καταφεραμε να κανουμε 680χλμ μαζι , δεν μου εχει ξανασυμβει.

Θα το "καθαρισω" το 2018 !!

Παμε για αλλα τωρα