ΣΠΑΡΤΑΚΙΑΔΑ 2016 ή Οσα παίρνει ο άνεμος

Σπαρτακιαδα μια γιορτη της ποδηλασιας από την οποια δεν θελω να λειπω .Ετσι και φετος με τα προαπαιτουμενα του Ξηροκαμπιου απο περσυι και την οριακη προκριση για 2 λεπτα στον αγωνα της Νεμεας εβαλα προγραμμα για την εκδηλωση.

Προγραμμα για τα μπαζα δηλαδη διοτι την τελευταια φορα που ακουμπησα το ποδηλατο ηταν τον Ιουνιο για μια μαρτυρικη και κουραστικη αναβαση Υμηττου.Ασχοληθηκα αρκετα βεβαια με το τρεξιμο ολο το καλοκαιρι με μέτρια  αποτελεσματα καθως και με το άλλο αγαπημενο μου αθλημα το τζουντο.

Όμως με κλανιες δεν βαφονται αυγα ο χρονος για την προετοιμασια ηταν ελαχιστος και ο μοναδικος που θα μπορουσε να σωσει την κατασταση ηταν ο Λουκας Καταποδης.Ειμαι τυχερος που τον γνωριζω διοτι είναι ο ανθρωπος μου για τις δυσκολες αποστολες , κατά καιρους του εχω ζητησει διαφορα κουφα πχ το κορυφαιο να προετοιμαστω μεσα σε εναμιση μηνα από τραυματισμο για το 1000αρι της Πελοπονησσου.Ετσι και φετος μολις του τηλεφωνησα μου εστειλε το καταλληλο προγραμμα για αυτό τον μηνα μεχρι την Σπαρτακιαδα.

Ξεκινησα λοιπον τα γνωστα εργομετρα τις καθημερινες και εξω τα ΣΚ , εξω τα ΣΚ σημαινε λογω οικογενειας εγερτηριο 5-5.30 ώστε να ειμαι πισω για την οικογενεια το αργοτερο μεχρι τις 9.30.Ηταν αρκετα δυσκολο να σηκωθω τοσο νωρις αλλα όταν βαζω στοχο δεν τον αφηνω , συν τοις αλλοις αυτές οι διαδρομες στο τελος με αφηνανε με μια τεραστια ευχαριστηση παρολη την πρωινη ταλαιπωρια.

Η κλασσικη διαδρομη που ακολουθουσα ηταν προς το Κατσιμιδι  Αγ.Μερκουρη και μια φορα εκανα και διαδρομη προς Ν.Μακρη Καλετζι μεσω Διονυσου.

Στα ενδιαμεσα του μηνα ελαβα μερος και στο http://www.ijfveterans.com/gallery/2nd-international-veterans-judo-tournament-of-greece/#next ηταν μια φοβερη εμπειρια και αυτό για μενα θα γραψω καποια άλλη στιγμη για αυτό , ευτυχως δεν ηταν επιβαρυντικο σωματικα.

Επιπλεον λογω αλλεργικης ρινιτιδας και Χαπ σε συννεοηση με τον αλλεργιολογο μου ξεκινησα θεραπεια σαν τον froome όχι για άλλο λογο αλλα για να δω αν θα καταφερω κατι καλυτερο όταν αναπνεω πιο ελευθερα.Με την βοηθεια της Αγγελικης Σκουμπα και του http://myathlete.gr/ εκανα για να βοηθησω και την επιστημη μετρησεις πριν και μετα την θεραπεια , θα σας ενημερωσω σχετικα.

Μαζι με όλα αυτά την τελευταια εβδομαδα ετρωγα μονο μακαρονια και επινα πολλα νερα παλι με σκοπο να δω κατά ποσο θα με βοηθουσε αυτό σε σχεση με τις προηγουμενες Σπαρτακιαδες.(Βασικα ολα αυτά δεν ηταν συγκρισιμα και θα το εξηγησω παρακατω)

Η παρεα ειχε ηδη κλειστει , Γιωργος (Geomax) Τηλεμαχος Παρις  πλην του Γιωργου που το ακυρωσε τελευταια στιγμη (κριμα) και του Στελιου που το χε αποκλεισει πολύ καιρο πριν.

Τα ξημερωματα της Τεταρτης το αυτοκινητο μετεβει (όχι μονο του ) στην Σπαρτη και το Σαββατο ξημερωματα κλασσικα ηταν και ετοιμο το ποδηλατο για το εγχειρημα.

Παντως ποτε δεν θα καταφερω εστω και μια φορα να ετοιμασω το ποδηλατο και να κοιμηθω νωρις  , ετσικαι φετος καταφερα να κοιμηθω στις 1.30 αφου εκανα τους τελευταίους ελέγχους σε λάστιχα εξοπλισμό ετοίμασα τα φαγώσιμα για την βόλτα

Το σαντουιτς του μπρεβετα!!

Εγερτηριο στις 6.00  σαβουρωμα ενός πιατου μακαρονιων αποχαιρετισμος στην κοιμισμενη οικογενεια  καβαλημα στο ποδηλατο και βουρ για το Σταδιο!

ο Γκαρης.

Χαμος εκει κλασσικα πολυς κοσμος και στις 7.30 δοθηκε η εκκινηση. Η παρέα ήταν κλεισμένη από την αρχή Τηλέμαχος Παρις Γιώργος και η αφεντομουτσουνάρα μου.

Δυστυχώς ο Γιώργος είχε μια πτώση στο ανηφοράκι πριν το Δαφνί ευτυχώς χωρίς άλλες παρενέργειες και εγκατέλειψε.Μειναμε οι 3 από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο καιρός ηταν πολύ καλός και υπήρχε ένα ελαφρύ κόντρα αεράκι (που να ξεραμε….) το οποίο το αντιμετωπίζαμε μπαινοντας στο γκρουπ.Η μονιμη θέση μας ηταν συνήθως στο τέλος που είναι πιο ηρεμα και έχει πιο άπλα. Να επισημάνω κάτι που μου προκαλεί πολύ ανασφάλεια, είδα κατ εξακολούθηση ποδηλάτες να ποδηλατούν τρώγοντας μην έχοντας τα χέρια στο τιμόνι , να φωτογραφίζουν κάνοντας το ίδιο κλπ!!! Όταν το γκρουπ πηγαίνει με 40+ μέσα σε τούνελ ή οπουδήποτε αλλού κατά την γνώμη μου αυτό δεν είναι συνετό και εγκυμονεί κινδύνους και για τους από πίσω. Οποιος θέλεi μπορεί να πηγαίνει στο τέλος και να κάνει και σούζες σαν τον Sagan  .

Στάση λίγο πιο πριν από πέρσυ στον Ισθμό

Κορινθος ολα καλα κι ολα ωραια!

ξεκουραση φαγάκι και ξεκινήσαμε πάλι με το μυαλό μας στο ελεύθερο (να αραιώσουμε και λίγο), δόθηκε το ελεύθερο και φέτος ήταν η 1^η χρονιά που και μετά το ελεύθερο παραμείνανε στον δρόμο μέχρι τα Δερβενάκια μεγάλα γκρούπ.

Μετα τα Δερβενάκια το  τοπίο είχε ξεκαθαρίσει και μείναμε μόνοι μας με τον Πάρι να χάνεται στις κατηφόρες (ειχε λαδώσει καλα τα κέντρα)  εμένα να είμαι στα ενδιάμεσα και τον Τηλέμαχο με τα 28αρια !!! λάστιχα να μένει πίσω.

το ποδηλατο του Τηλεμαχου με τα 28αρια

Στις ευθείες και στις ανηφόρες γινόταν ανασυγκρότηση και έτσι κουτσα κουτσα φτασαμε στο χωριο των Μυλων

μυλοι στο βενζιναδικο ακομα γελαω ....

, κάναμε στάση εκεί διότι γνωρίζαμε ότι ήταν το τελευταίο μέρος μεχρι την Τρίπολη σχεδόν που θα μπορούσαμε να βρουμε κρύο νερό.Εκεί στο βενζινάδικο έπαιξε και ντουσάκι κρυο  με λάστιχο παντου, είναι πραγματικά ανακουφιστικό να το δοκιμάσετε.Στην διαδρομη κατά διαστήματα διασταυρωνόμασταν με τον Μεθοδιο και δωσαμε παραγγελια να μας εχει στην κορφή του Αχλαδόκαμπου κοκα κολες και κρυα νερα!!

Άλλη μια σταση στο κοντρολ για σφράγισμα και μετα ξεκινησε η άνοδος , όλα πηγαιναν καλα μετα από 3-4 χλμ πατήσαμε και την νέα ασφαλτο και σε συνδυασμό ότι φετος ημουν καλυτερα και τα παιδια χειρότερα δεν εμεινα μονος. Πλησιάζοντας την πρώτη κορφή άρχισαν να μας μπαίνουν ψύλλοι στα αυτια, ο ανεμος ολο και δυνάμωνε …….

Σταση στην κορυφη όπου ο φοβερός Στελιος Παγανοπουλος μας περιμενε με τις κοκα κολες τα κρυα νερα σαντουιτσς και μακαροναδα !!!!!! Απιστευτος .

Ομολογω μακαροναδα δεν εφαγα αλλα χτυπησα ένα σαντουιτσακι δικο μου και μια κοκα κολιτσα.

Μετα αρχισε το μαρτυριο , μπορει να φταιει και η απροπονησια αλλα τετοιο πραγμα εκει δεν εχω ξαναπερασει , εχουμε περασει με βροχη ,κρυο, αφορητη ζεστη ,κατολισθησεις …. Αλλα το φετινο με τον αερα ηταν απιστευτο , κοιταγα το garmin και η μωτ επεφτε συνεχεια αρχισα υποσυνειδητα να κανω υπολογισμους για την ωρα αφιξης στην Σπαρτη και ανησυχουσα.Ακομα και στο τελειωμα που παλαιοτερα κατηφορίζαμε με   60-70+ φετος πανω από 40 δεν πηγαμε , οποτε η μωτ παρέμενε χαμηλή.Φτάσαμε στην Τρίπολη 35 λεπτά πριν κλείσει το κοντρόλ , εγω προσωπικα ημουν «αδειος» και ηπια και εφαγα σαν βοδι.

Τριπολη κομμενα τα χαμογελα 

Η στάση ηταν 20 λεπτη και η ανυσηχια μεγαλη για το τι θα έκανε ο στρατηγός άνεμος μετα.

Ευτυχως μας έκανε το χατήρι και δεν είχαμε πρόβλημα μέχρι την Σπάρτη .Η διαδρομή μετά την Τρίπολη είναι πολύ όμορφη και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μενουν 56 χλμ με 15 χλμ κατηφορα δηλαδη ουσιαστικα 40 δημιουργεί ένα ψυχολογικό αβαντάζ.Με προχειρους υπολογισμούς θα φταναμε άνετα πριν τις 12 ωρες (έλεος φέτος!!!) όποτε απολάυσαμε και την διαδρομή κάνοντας και μερικές μικρές στασεις.

Κατά την διαρκεια αυτου το κομματιου κινούμασταν αναμεσα στους τελευταιους , είχαν ολοι τεράστια δύναμη ψυχης , τους περνούσαμε σταματουσαμε για διαφορα και μετα μας περναγανε και τους ξαναπερνουσαμε μετα από κανα δυο λεπτα.Το γεγονος ηταν ότι εμεις καναμε στασεις και χαβαλεδιαζαμε αλλα αυτοι σε ολη αυτή την διάρκεια συνέχισαν να ποδηλατουν με σκοπο να φτάσουνε.Το ιδιο τα ζησαμε και στην ανηφορα του Αχλαδοκαμπου.Μου κανε φοβερη εντυπωση μια κοπελα , αυτην δεν πρεπει να σταματησε να ποδηλατει καθολου!!!

Τι να πω βέβαια και για τον Κο Θαναση Περίδη , εφτασε λιγο μετα από εμας στην Τριπολη και πραγματικα τον θαυμασα , είναι πηγη εμπνευσης για ολους εμας τους νεοτερους που λεμε καμμια φορα ότι κουραστήκαμε!!!

Με αυτά και με αυτά τραβήξαμε και την κλασσικη φωτο με φοντο το βουνο

, φετος παραλιγο να ειχε δυσει και ο ηλιος και κατηφορισαμε για Σπαρτη , ο Παρις μην υπολογιζοντας σωστα και νομιζοντας ότι επρεπε να τερματισουμε στις 19.00 πατησε και εξαφανιστηκε στην κατηφορα των Βουτιανων και στο τελος περιμενε απογοητευμενος γκαζωνοντας μας ότι δεν τρεξαμε και χασαμε το οριο, του εξηγησαμε ότι το οριο ηταν  19.30 και χαλαρωσε στο τελος.

Το κερασακι στην τουρτα ηταν ότι ο Τηλεμαχος μπηκε στην Σπαρτη με σκασμενο λαστιχο !!! ευτυχως δεν το επαθε νωριτερα διοτι τοτε θα ειχαμε θεμα , τελος καλο όλα καλα και κλασσικη φωτο στο αγαλμα του Λεωνιδα για τον επιλογο της φετινης Σπαρτακιαδας.

η χαρα του τερματισμου ειναι εκδηλη!! 

και εδω !!

Ευχαριστω πολύ την παρεα , καταφεραμε και μειναμε φετος ολοι μαζι για 257χλμ , ένα μεγαλο ευχαριστω στον Παρη που καταφερε να μην γκρινιαξει μετα το 160 χαχαχχααχαχα πραγμα πολύ σπανιο.Γεγονος είναι ότι με τοσο αερα δεν ειχαμε καν κεφι να μιλησουμε γενικως και μονο μετα την Τριπολη το ηθικο αναπτερωθηκε.

Την επομενη μερα ειχε ευτυχως το Ξηροκαμπι , η Πεπα εκανε πολύ καλα που δεν αλλαξε τελικα τον σκοπο του αγωνα,  1^ον για τον κοσμο της περιοχης που πραγματικα περιμενει αυτό το γεγονος και το αγκαλιαζει με την παρουσια του στην πλατεια  και 2^ον για εμας που δεν μπορουμε δεν θελουμε  να τρεξουμε 2^ο αγωνα .

Το γεγονος ότι 200+ ποδηλατες ξεκινησαν τον αγωνα  είναι ένα τρανο παραδειγμα της αναγνωρισης της κινησης αυτης.Προσωπικα σκεφτομουν ότι θα τον ετρεχα τον αγωνα ασχετως αν τελικα θα μετραγε για την επομενη Σπαρτακιαδα , θα το εκανα για χαρη του κοσμου που πραγματικα μας αγκαλιασε και την ημερα της Σπαρτακιαδας και την ημερα του Ξηροκαμπιου.

Με το φιλο Θοδωρη 

Για την Πεπα δεν εχω λογια όπως κάθε χρονο.Θα τα επαναλαβω , σας ευχαριστουμε πολύ που θυσιαζετε τον ελευθερο χρονο σας για να περασουμε εμεις καλα , και δεν είναι μονο για το Σκ της Σπαρτακιαδας , η προετοιμασια ξεκιναει μηνες πριν , πραγματικα θα αγιασετε.

Φετος και η πραγματοποιηση της εκδηλωσης στην πλατεια (πηγαμε σαν χανοι στο γηπεδο και παιζανε μπασκετ αχαχαχαχα)   ηταν πολύ καλη ιδεα καθως ειχε και εκτος από τους ποδηλατες και πολύ κοσμο ασχετο.

Με τον φιλο Μεθοδιο επιδεικνυουμε τα εξαιρετικα για φετος μεταλλια με το σχημα κρανους.!!

Επιστρεψαμε κλασσικα μετα το Ξηροκαμπι και καναμε σταση και στην κλασσικη καβατζα στους Μυλους για αποκατασταση με σουβλακι , ακομα και αυτή  η διαδικασια ειχε πολύ πλακα και το γλεντησαμε πραγματικα με πολύ γελιο και χαβαλε , κατι σαν σχολικη εκδρομη …..

Ευχαριστω πολύ και την οικογενεια μου που με ανεχτηκε αυτό τον καιρο με το αγχος των προπονησεων εντος και εκτος , είναι πολύ μεγαλο θεμα και αυτό.

Ελπιζω του χρονου να τα καταφερω και για την 10^η και να τους εχω μαζι μου.