ο 1ος μου Κλασσικός!!!

O 1^ος  Αυθεντικος

Λεω ο 1^ος διοτι θα ακολουθησουν κα

ι αλλοι αλλά και αλλα!! 

Την πυροβολησια την ειχα φαει αρκετα χρονια τωρα , ξεκινουσα προπονηση αλλα τελικα το ποδηλατο και εσχατως το τζουντο μου κλεβανε τον χρονο και την ενεργεια που χρειαζοταν.

Χρονο ναι χρειαζεται πολύ χρονο πονο και αφιερωση για να τα καταφερεις.Ετσι αφου το σκεφτηκα καλα το καλοκαιρακι στην παραλια αποφασισα τελη Ιουλιου να ξεκινησω.

Ο Μαραθωνιος όμως είναι ο πρωτος στοχος σκεφτηκα τοτε , αν τα καταφερω σκεφτομουν και δεν τραυματιστω  θα κανω κι αλλα πραγματα σχετικα με το τρεξιμο , αυτά είναι όμως άλλη ιστορια , ο σκοπος είναι ειπαμε να αρχισω προπονηση ωστε να τερματισω τον Μαραθωνιο χωρις προβλημα.

Αρχες του χρονου  η ζυγαρια ελεγε  95 κιλα και αρχες Ιουλιου 89 τα οποια σε συνδυασμο με την απραξια το καθιστουσαν πολύ δυσκολο το εγχειρημα.Ομως τελη Ιουλιου η αποφαση παρθηκε σε συνδυασμο με ένα προγραμμα της Garmin με 4-5 προπονησεις την εβδομαδα θα με εφερνε στις 10/11 ετοιμο να ξεκινησω.

Η αρχη ηταν δυσκολη τα κιλα πολλα οι διαλειμματικες βασανο ψυχοβγαλτικες και τα long runs Της Κυριακης προκαλουσαν πονο τις επομενες μερες της εβδομαδας .

Οι εβδομαδες όμως περνουσαν ο ογκος μεγαλωνε αλλα η δυσφορια εβαινε μειουμενη αντιστροφως αναλογη με το VO μου , τουλαχιστον με αυτό που μου ελεγε το ρολοι.

Από την 4^η εβδομαδα και μετα σε κάθε διαλλειματικη ξεπερνουσα τα προηγουμενα ρεκορ μου στο 1 χλμ στα 5 χλμ και στα 10 χλμ !!! Η ικανοποιηση ηταν μεγαλη και μου εδινε την δυναμη να συνεχισω.

Τωρα που ανατρεχω την πιο μεγαλη δυσκολια την αντιμετωπιζα στις διαλλειματικες , παντα τις εκανα με δυσφορια και με μεγαλη επιθυμια να τελειωσουν σε αντιθεση με τα 3ωρα + Long runs τα οποια τα εκανα με πιο μεγαλη ευκολια.

Προσπαθησα πολύ δεν εχασα σχεδον ουτε μια ημερα προπονηση , εβγαινα πολύ πρωι για να προλαβω και όταν δεν τα καταφερνα για να μην χασω την προπονηση ακομα και μετα την δουλεια αργα το βραδυ.Εφτασα να κανω προπονησεις ακομα και σε μια επισκεψη που εκανα στο εξωτερικο .Η ικανοποιηση ηταν μεγαλη , κάθε εβδομαδα ενοιωθα και καλυτερα και φαινοταν αυτό και στα κιλα μου που πλεον ειχαν πεσει κατω από τα 85 και οι χρονοι μου βελτιωνονταν.Μονη εξαιρεση ηταν η εβδομαδα της Σπαρτακιαδας και η  προηγουμενη  οπου δεν ετρεξα καθολου και εκανα ένα μπρεβετ 200χλμ.Μπορω να πω ότι η αποχη από το ποδηλατο ηταν ολοφανερη 😊

Εβγαινα στην αρχη για προπονηση προς το βουνο Υμηττο μεσα από την Πανεπιστημιουπολη και μετα προς το τελος πηγαινα και στον Εθνικο κηπο.Εκει να ομολογησω ότι απογοητευτηκα…ο κηπος ηταν γεματος δρομεις οι οποιοι ηταν ολοι πολύ πιο γρηγοροι από εμενα ασχετως ηλικιας , που πας ρε Καραμητρο σκεφτομουν κάθε Κυριακη που βρισκομουν εκει.Ακομα και τις τελευταιες εβδομαδες που η προπονηση ειχε γινει λιγο πιο γρηγορη ηταν εξαιρετικα δυσκολο να τους φτασω.

Πλησιαζαν οι μερες του Μαραθωνιου και αγορασα νεα παπουτσια με τα οποια πραγματικα ενοιωσα τελειως διαφορετικα  καθως τα παλια μου ειχαν ηδη πανω από 1000χλμ!!! Να ευχαριστησω εδώ τον φιλο μου Γιαννη Αβουρη από το Pulse 100 που με υπομονη με δεχτηκε και εψαξε να βρει το καταλληλο ζευγαρι (Mizuno wave sky 2) .

Με τα νεα μου λοιπον παπουτσια (καινουριο κοσκινακι μου) η προπονηση συνεχισητκε με πιο μεγαλη ανεση και πονακια περασανε  δεν ξαναηρθανε και σιγα σιγα ο ογκος της προπονησης μειωνοταν πλησιαζοντας προς την μερα.

Πολυτιμες συμβουλες μου δωσανε  και ο Γιωργος ο Πετρος και ο Νικος  , ητοι να βαλω βαζελινη στα ποδια μου να βαλω βαζελινη στα ζυβια μου (επρεπε να το ειχα κανει νωριτερα!!) να μην πατησω στην αρχη , να εχω την αισθηση ότι παω αργα στην αρχη ,να μην πρσπερναω κοσμο στην αρχη  να μην κανω ζιγκ ζαγκ ,να μην στριμωχτω στην εκκινηση να μην ανεβοκατεβαινω   στα πεζοδρομια να μην κοιταω το ρολοι μου  και να κανω συντηρηση δυναμης μεχρι το 20 τουλαχιστον, να πινω πολύ συχνα και να παιρνω τζελακια σε τακτα χρονικα διαστηματα.Ειναι απιστευτο τι πραγματα μπορεις να μαθεις από καλους φιλους ,πραγματα ουσιας !!!

Την τελευταια εβδομαδα πριν τον αγωνα η διατροφη εγινε μακαρονια και ψωμι , ψωμι και μακαρονια !!! Επισης το νερο αυξηθηκε και επιπλεον προστεθηκε καθημερινα μαγνησιο και βιταμινη .

Επεσε και ερευνα στο ιντερνετ αλλα δεν εμαθα κατι πολύ διαφορετικο από αυτά που ηδη ηξερα και μου ειχαν πει (για αυτό χρειαζονται οι καλοι φιλοι!)

Η ημερα του Μαραθωνιου εφτασε και επιβιβαστηκα στο λεωφορειο , η πρωτη μου με τρομο  σκεψη ηταν αφου ειχε περασει κανα 20 λεπτο , καλα ρε συ ολο αυτό θα το κανουμε τρεχοντας!!!???

Αφιξη στο χωρο της εκκινησης , εδώ πραγματικα θα πρεπει να δωσω τα συγχαρητηρια στους απειρους εθελοντες συνηθως νεα παιδια   που πραγματικα κανανε τα παντα , δινανε νερα σακκουλες παραλαμβαναν ρουχα απαντουσαν στις ερωτησεις ολων και αλλα πολλα με ένα μεγαλο χαμογελο  .

Πρωινη αφιξη και περπατημα προς το Σταδιο 

Αποβιβαση απο το λεωφορειο

Η αφιξη ηταν αρκετα νωρις εγω ξεκινουσα στις 9¨35 και ημουνα εκει από τις 7 παρα …..

Ξαπλα στα σκαλια λοιπον και μετα βολτα στο γηπεδο μεχρι να περασει η ωρα , χαζι τον κοσμο φωτο με διαφορους,  συναντησεις με γνωστους 2-3 επισκεψεις στο αναγνωστηριο και σιγα σιγα ετσι η ωρα περασε .18000 χιλιαδες ατομα στο σταδιο 12000 ξενοι , απιστευτα νουμερα!!! Ολοι ηταν χαρουμενοι και ακομα και η εντονη πενταλεπτη  βροχη δεν πτοησε κανεναν!

Αναγνωστηκε ο Ορκος και ....

Γιορτη!

το μπλοκ μου!!

Οτι και να πω ειναι λιγο 

ο Ορκος .

Το μπλοκ μας ξεκινησε στην ωρα του και να μαι στην γραμμη της εκκινησης να παταω το κουμπι του γκαρμιν μου, ο στοχος ηταν να κανω 4¨30 ωρες περιπου.Ειχα αποφασισει κατά τις συμβουλες να μην πατησω πολύ, ετσι για τα πρωτα 30 χλμ ο ρυθμος μου ηταν σταθερος ειτε στην ευθεια ειτε στις ανηφορες , στα μεσα της διαδρομης καταλαβα ότι δεν επροκειτο να κανω 4.30 καθως εφτασα σχεδον τις 2΄30 ωρες αλλα πολύ ξεκουραστα .Ο καιρος ηταν εξαιρετικος με δροσιστικες βροχουλες στα ενδιαμεσα 

Ομως ενοιωθα πολύ καλα και αποφασισα να ανοιξω και στο 30 συναντησα και τον φιλο -μου Νικο ο οποιος μου εκανε παρεα μεχρι το Ντυναν.Απο το 30 και μετα πατησα σαν να   μην υπηρχε αυριο ειχα πολλες ανασες παρολο που οι σφυγμοι μου ειχαν περασει στην επομενη ζωνη (ατιμε ςδιαλλειματικες βγαλανε τα λεφτα τους)  , ενοιωθα όμως ότι ειχα πολλες ανασες ,τα ποδια όμως ηταν σφιχτα και δεν μπορω να πω ότι ενοιωθα πολύ ανετα , όμως ειχα ριξει τον ρυθο κατω από τα 6 λεπτα σταθερα και λογω της κατηφορας.

Τερματισε !! τον ειδα 

Στην Αγια Παρασκευη με περιμενε και η οικογενεια με μια εμπνευσμενη ταμπελα και σταματησα για την καθιερωμενη φωτο 

Κανενας σεβασμος 😂😂😂😂αν και τον εβγαλα !

Συνεχισαμε και ειχαμε μπει για τα καλα στην Αθηνα και οι ολο και πιο πολλοι γυρω μου περπατουσαν και ολο και περισσοτεροι ηταν ξαπλωμενοι δεξια και αριστερα δεχομενοι βοηθειες.

Το περιεργο ηταν ότι ενω μεχρι εκεινο το σημειο δεν μου ειχε φανει η διαδρομη στα τελευταια 2 χλμ αρχισα να βαριεμαι και να θελω ολο και πιο γρηγορα να φτασω .Το ολο θεμα όμως λειτουργησε αντιστρφα και ο ρυθμος μου επεσε … τα περιεργα του αθληματος , ολοι μου λεγαν όταν φτασεις εκει θα παρεις δυναμη κλπ κλπ εγω αντιθετως θα ελεγα ότι «επεσα». Στην Ηρωδου λοκαρα το Σταδιο και ακουγα τα χειροκροτηματα γυρω μου και η ικανοποιηση ηταν μεγαλη.Το Σταδιο δεν ειχε οσο κοσμο φανταζομους αλλα και παλι ηταν φοβερη εμπειρια.τερματισα με ένα Zempo Kaiten Ukemi !!!

Είναι απιστευτο παντως αυτο που συμβαινει μετα από τετοιες προσπαθειες , εχω τρεξει 42 χλμ χωρις κανενα προβλημα και μετα τον τερματισμο δεν μπορουσα να κατεβω το πεζοδρομιο !!!!    

Η προπονηση λοιπον απεδωσε εφτασα καλα στον τερματισμο με πολλες δυναμεις περπατησα μεχρι το σπιτι μου 3 Χλμ μακρυα χωρις προβλημα.Δεν πεινουσα πολύ και την επομενη ημερα αν εξαιρεσω έναν ελαφρυ πονο στα γονατα λιγο στην μεση και στο εξωτερικο μερος των τετρακεφαλων ημουν σε αριστη κατασταση χωρις να περπαταω σαν ρομποτ!

Οσον αφορα την διατροφη κατά την διαρκεια της διαδρομης εκανα τα εξης , στο  2,5 - 7,5 - 10 κλπ  ηλεκτρολυτες και στο  5 10 -15 κλπ  χλμ τζελακι , βγηκε  μια χαρα και δεν ενοιωσα ποτε ουτε διψασμενος ουτε αδειος .

Θα τοκανω και του χρονου!!

Όμως  η επιτυχια αυτή μου εβαλε και ιδεες για πιο μεγαλες αποστασεις…αυτος είναι ο τελικος προορισμος ελπιζω να τα καταφερω λοιπον και σε αυτό .