Το ξερετε το ανεκδοτο που είναι ενας τυπακος που τον παρατησε η γυναικα του και καθεται μπροστα στον καθρεφτη λυπημενος και μονολογει μονος μου …. Μονος μου…. λυπημενος στην αρχη αλλα περνωντας η ωρα πανηγυριζει? Καπως ετσι ενοιωσα κι εγω το Σαββατο το πρωι καθως δεν εβρισκα τα κλειδια του ιχ. Τα χασα σκεφτηκα λυπημενος ….. τα χασα ….. τα χασα …. Που στο καλο είναι ?...... ρε συ λες να τα εχασα ?..... καλη ευκαιρια να την κανω …… τα χασα …… παω για υπνο…… ξυπναει η συζυγος τι εγινε μου λεει? Τα χασα της λεω …… με αγνοει και ξανακοιμαται (τι άλλο θα εκανε 5 τα ξημερωματα) , πανω που αρχισα να το παιρνω αποφαση και να χαιρομαι ότι θα ξανακοιμηθω κανω μια πισω στην τσεπη του γιλεκου και τα βρισκω. Φτου σου Αλεκο , σκεφτομαι ποιος κανει τωρα 330 χλμ.
Τα ξεχασα όλα όταν βρεθηκα στην τεραστια , παλι, ουρα για σφραγισμα .Π ού οι παλιες εποχες που ξεκινουσαμα καμμια 50 αρια ατομα , τωρα για να διασχισω την ουρα εκανα 5 λεπτα χαχαχαχαχαχαχαχα, πολύ ευχαριστο αυτό.Πειραγματα στην ουρα και χαβαλες .Το κρυο ηταν ανεκτο και πραγματικα στην επιλογη του ρουχισμου επεσα διανα καθως ουτε εβγαλα ουτε εβαλα καποιο ρουχο σε ολη την διαρκεια της διαδρομης
Το μπρεβετακι δεν το ειχα ξανακανει ηξερα ότι είναι βαρετο και ότι θελει παρεα για να βγει πιο ανετα λογω μεγαλων ευθειων .Και ετσι λοιπον ξεκινησα μονος μου μεχρι το 40ο οπου προλαβα το γκρουπ του πκοκκα το περασα και σταματωντας για αναγκη με περασε και αυτό αλλα και του θειου Χαρη .Του θειου το γκρουπ ηταν μια καλη ξεκουραστη επιλογη για να φτασω μεχρι καπου αρκετα γρηγορα αλλα δυστυχως το αφησα να περασει και αυτά τα γκρουπ δεν ξαναπιανονται. Ετσι ξαναεπιασα το γκρουπ του Πκοκκα που είναι επισης μια ακομα καλυτερη επιλογη για να φτασεις καπου ξεκουραστα και χωρις αγχος για ζημιες μοναξια κλπ.
Στο Υπατο φτασαμε σε χρονο dt και βουρ για Ορχομενο , το γκρουπ ειχε μεγαλωσει αρκετα και πηγαινε σουζα χαρη και στον Παναγιωτη από την λεσβο που ητανε μπροστα και παταγε διχως σταματημο.Δυστυχως τα μεγαλα γκρουπ με αγνωστους κρυβουν και κινδυνους και ετσι παραλιγο αγκαλιασω τον μπροστινο μου και ο Δημητρης από πισω με το 3τροχο να αγκαλιασει εμενα , ευτυχως ειμασταν τυχεροι και το σωσαμε καθαρα λογω τυχης.Εκεινη την στιγμη αποφασισα να παω παλι μπροστα να βοηθησω τον Παναγιωτη και ετσι πηγαμε μεχρι την Αλιαρτο οπου το γκρουπ εσπασε παλι σε μικροτερα πιο ελεγχομενα κομματια.Περασαμε τις στανες χωρις απροοπτα και φτασαμε στον Ορχομενο.Εκει εκατσα λιγο παραπανω ,δεν μπορω το αγχος ιδιως στα μπρεβετ και ξεκινησα μονος μου για Χαιρωνεια. Μεχρι να φτασω εκει βρηκα τον Λευτερη από το Καρπενησι καναμε καλη παρεουλα και φτασαμε παλι το γκρουπ στην Χαιρωνεια οπου το ξαναχασαμε για να βγαλω φωτο το λιονταρι .
Στην ανηφορα της Αταλαντης τους ξαναπετυχαμε ολους αλλα πετυχαμε και τους πρωτους που επιστρεφανε (πρωτο πρωτο το Σιμο με τον χαρακτηριστικο ηχο από τον κλειστο τροχο).Μπορω να πω ότι ηταν ψιλοζορικη η ανηφοριτσα αλλα η κατηφορα μετα ηταν όλα τα λεφτα , κολλησαμε πισω από τον Στρατο με τον γυιο του και φτασαμε Αταλαντη σφαιρα.
Εκει πετυχαμε παλι πολύ κοσμο και τον σουπερ κοντρολιερη Πλουκ , μας ψεκασε μας σκουπισε και μας τελειωσε τσακα τσακα.Κλασσικα οι αλλοι φυγανε κι εγω εκατσα λιγο παραπανω με την προοπτικη να τους συναντησω στην ανηφορα.
Η ανηφορα της Αταλαντης βγηκε πολύ ευκολα και γρηγορα, ισως εφταιγε και αυτό το χημικο που ηπια (μονστερ) .Περασα και τον Πκοκκα με τον Αλεκο τον Κωστα και τον Δημητρη και προλαβα και Υρα Λευτερη και Μαντυ στην κορφη.Η κατηφορα ηταν ωραια και μας προλαβε και ο Στρατος παλι με τον υιο και καναμε ένα ωραιο τραινακι μεχρι λιγο πριν την Χαιρωνεια.Ομως η ευθεια δεν τελειωνε εκει αλλα εκει τελειωσα εγω! Σουρωσα καρφωσα και από 40 που πηγαιναμε επεσα στα 20 με 125 σφυγμους να χαροπαλευω με την σουρα και τον μουντο καιρο.Χτυπαω στο καπακι ένα τζελακι μια σοκοφρετα (Αταλαντης) μια μπαρα και σε 10 λεπτα ξαναπηρα τα ισα μου αλλα ημουνα μονος μου και ετσι απολαυσα ένα από τα ελαχιστα ομορφα σημεια της διαδρομης από Χαιρωνεια μεχρι Ορχομενο.
Στον Ορχομενο ο πανικος !!! Το μαγαζι γεματο και εγω δεν ειχα διαθεση να περιμενω για μακαρονια τοση ωρα ετσι χτυπησα παντα χωρις αγχος ένα σαντουιτσακι και την αραξα μεχριο να τελειωσουν και οι υπολοιποι που στο μεταξυ ειχαν φτασει.
Αυτή η μακαροναδα όμως στον Ορχομενο πρεπει να ειχε κατι μεσα, γιατι στην συνεχεια αν και στο τελος του γκρουπ (λουφα) αρχισα να την ακουω.Ευτυχως σταματησαμε μετα την στροφη προς Αλιαρτο οι ρυθμοι πεσανε και σωθηκα.
Προς την Αλιαρτο σε μια λακκουβα μου πεφτει και ο ενας φακος αλλα το γατονι ο Δημητρης με το 3ροδο τον τσιμπησε εν κινησει!!!!!! Ουτε οι Ντιουκς δεν τα κανανε αυτά.
Στην ευθεια της Θηβας αρχισα παλι να δυσφορω και ευτυχως εμεινε από λαστιχο ο Δημητρης και προλαβα να ξαναφαω ένα σαντουιτσς και ένα τζελακι.
Μετα η διαδρομη ηταν μια τυπικη διαδικασια , λιγοτερο απο 70 χλμ οι περισσοτεροι κουρασμενοι ειχε νυχτωσει και ετσι ο ρυθμος ηταν ανεκτος.Το μονο δυσκολο σημειο και εδώ βοηθησε η παρεα ηταν μια πονηρη παρακαμψη προς Αθηνα που καποιος μονος του μεσα στην μαυρη νυχτα μαλλον θα εκανε λαθος (διαβασα κατι σχετικο σε προηγουμενες διηγησεις).
Στην Μαλακασα επεσα μεσα σε μια λακκουβιτσα μου ξαναεφυγε ο φακος και δυστυχως εσπασε όπως ανακαλυψα σημερα.Η ιδια λακκουβα εσκασε και τα 2 λαστιχα του Κωστα !!!!
Κατσαμε εκει λοιπον με τον Σπυρο και τον Θοδωρη μεχρι να τα αλλαξει και συνεχισαμε μεχρι το τελος της ανηφορας που μας περιμενε η υπολοιπη παρεα για να τερματισουμε μαζι!ευτυχως αρχισε να βρεχει την ωρα που τερματισαμε και οι 2 μασκαραδες μας φτιαξανε μια χαρα με κεκακι
Σκορπιες σκεψεις και εικονες από αυτό το μπρεβετ:
Σε ολη την διαδρομη μαζι μας εκτος από τους γνωστους ητανε και ενας φιλος με ένα ΜΤΒ με χωματινα ελαστικα και βερμουδα κοντη!!!!
Ο Λευτερης από το Καρπενησι ενθουσιωδης και ελαχιστα προπονημενος, αυτή τη φορα με ποδηλατικα παπουτσια και όχι ελβιελες όπως στο μπρεβετ της Χαλκιδας !
Ο Θοδωρης από την Χαλκιδα στο 2ο μολις μπρεβετ του πρωην καπνιστης ,μπραβο του!!!
Το σπαστο που ανεβαινε προς την Αταλαντη , την ωρα που ανεβαιναμε την ανηφορα της επιστροφης.
Η δυναμη των τελευταιων , μπραβο ρε μαγκες!
Οι αστοχιες στις σαμπρελλες ! Στα 3 σκασμενα λαστιχα ξοδεψαμε 6 σαμπρελλες , οι 2 ηταν κολλημενες και η μια χαλασμενη στην βαλβιδα.
Το γκαζακι του Κριςμαν ειχε πολύ πλακα χαχαχαχαχαχα
Σκοπος μου όπως και σε κάθε μπρεβετ είναι να τερματισω και φυσικα να αυξησω τις πιθανοτητες να γινει αυτό , ετσι και παλι εβαλα την σχαρα στο ποδηλατο μου και το τσαντακι μπροστα.Αυτη την φορα λογω λιγων χλμ δεν τα πολυγεμισα αλλα παλι κουβαλουσα 4 σαμπρελλες, 1 λαστιχο, ένα συρματοσχοινο φρενων, ένα ταχυτητων ,ελβετικο σουγια ,πολυεργαλειο, λεβιεδακια, ένα αντιανεμικο και πολύ φαι το οποιο εφαγα όλο!
Από αποψη διατροφικου προγραμματισμου μπορω να πω οτι επεσα 100% μεσα, ειχα 6 σαντουιτσς , 4 μπαρες , 3 τζελακια και τσιμπησα και μια σοκοφρετα στην Αταλαντη .Δεν υπερβαλλω αν θα πω ότι θα ειχα πεσει κατω αν δεν τα ειχα όλα αυτά μαζι μου , παρολο που τα εφαγα όλα 2 φορες σουρωσα και δυσανασχετησα. Από υγρα ηπια μπολικα συν 1 κοκα και 2 μονστερ (κατι εχουν αυτά μεσα!!!).
Επισης ειχα ένα Battery pack χαρη στο οποιο δεν εμεινα από μπαταρια στο γκαρμιν αλλα ουτε και στο τηλεφωνο, ειπαμε αυτονομια πανω από όλα
Προπονητικα το εβγαλα με εργομετρο , καταφερα με πολύ κοπο και βαρεμαρα να κανω μεσα σε 15 μερες 320 χλμ στο σπιτι και μια αναβαση Υμηττου.Δεν μπορω να πω ότι δεν ηταν αρκετο αλλα δεν θα μπορουσα να το κανω και πιο γρηγορα ιδιως αν εμενα μονος.
Αισθητικως το μπρεβετ δεν ηταν ωραιο, ειχε και μια θολουρα και δεν φαινοταν και τα βουνα (παρνασσος Ελικωνας κλπ) καλα και καθαρα ετσι για να σπασουν λιγο την μονοτονια.το πιο ενδιαφερον κομματι της διαδρομης ηταν αναμεσα στον Ορχομενο και την Αταλαντη , τα υπολοιπα ηταν χαλια.
Ευχαριστω τους κοντρολλιερηδες αλλα και ολη την ποδηλατικη παρεα.
Για Δευτερα βραδυ μετα από μπρεβετ δεν ειμαι πολύ πιασμενος
Τα μπρεβετ είναι εγκεφαλικο σπορ …..με το που ξεκινας εχεις τελειωσει , αρκει να το πιστεψεις
Για την ιστορια εκανα 16.24 συνολικα με 3 ωρες σταση
Τελικα δεν εχω αποφασισει αν επρεπε να ψαξω τα κλειδια τοσο πολυ
Ιστορια μου και οχι αμαρτια μου απο το PBP 2011 http://pikionis-dimitris.blogspot.co...2011-1230.html
.
.
