Η τρελλα παει στα βουνα -Ευχιδειος Αθλος 2022

 

Ευχιδειος Αθλος 2022

 

Πριν αρκετα χρονια κατά την διαρκεια ενός γυρου Κορινθιακου με το ποδηλατο ειδαμε καποιους δρομεις που ανεβαινανε μαζι μας από το Διστομο προς τους Δελφους και κατι σημαδια κατω με βελη να λενε Ευχιδειος Αθλος .Μου ειχε φανει εξαιρετικα επιπονο τοτε  (ισχυει) αλλα και εξαιρετικα θαυμαστο , αυτοι οι ανθρωποι τρεχανε 107,5 χλμ και καποιοι από αυτους την διπλασια αποσταση 215 χλμ!!

Τοτε ουτε που μου περναγε από το μυαλο κατι τετοιο , όμως μετα τον πρωτο μου Μαραθωνιο 

https://pikionis-dimitris.blogspot.com/2019/12/1.html

και την επιτευξη του στοχου των 1200 χλμ στο ΠΒΠ

https://pikionis-dimitris.blogspot.com/2011/08/pbp-2011-1230.html

εψαχνα και ψαχνω νεα ορια (τρελλας).

Κατά διαβολικη συμπτωση μετα από μερικα χρονια η γυναικα μου ειχε αγορασει έναν φακο κεφαλης για δρομεις και όταν τον ειχα δει στο συρταρι την ρωτησα γιατι τον πηρε (που να ξερε ….)

Εδώ λοιπον και μερικα χρονια το τρεξιμο εχει αντικαταστησει το ποδηλατο με απωτατο στοχο το Σπαρταθλον , όμως αυτό είναι κατι σχεδον ουτοπικο μιας θελει πολύ πρσοπαθεια και χτισιμο χρονο με το χρονο , ετσι μετα τον 1^ο και τον 2^ο Μαραθωνιο αποφασισα να αρχισω να τρεχω πιο πολλα χλμ .Η προσπαθεια μου το καλοκαιρι του 2021 να τρεξω τον Κρονιο δρομο των 70 χλμ δυστυχως δεν ευοδοθηκε λογω ενός τραυματισμου .Η πρωτη μου προσπαθεια στα ανω των 40 χλμ εγινε φετος τον Φεβρουαριο στον Σαρωνικο δρομο των 61 χλμ .

Η προσπαθεια ηταν επιτυχης αν και όταν εφτανα στον τερματισμο ελεγα ότι δεν προκειται να ξανατολμησω κατι τετοιο τα μπουτια καιγανε και ηταν σαν ξυλα.

Φευ!! Ο χρονος θεραπευει και η ξεροκεφαλια μου είναι ανικητη, μετα από 1 εβδομαδα ανακοινωσα στους προπονητες μου ότι θα επιχειρησω τον Ευχιδειο Αθλο των 107,5 χλμ.Προβληματιστηκαν , αλλα τους ειπα ότι δεν υπαρχει περιπτωση να μην τον κανω.Στο μυαλο μου εχω καποια σκαλοπατια  ωστε να καταφερω φετος να φτασω σε έναν αγωνα (Αθανατοι 142 χλμ) ο οποιος θα μου δινει προκριση για το Σπαρταθλον.  Αν δεν τα καταφερω το 2022 μαλλον θα τα παρατησω γιατι δεν εχω τοσο χρονο να επενδυσω ,συνυπολογιζοντας ότι υπαρχει περιπτωση να μην κληρωθω για το Σπαρταθλο ακομα και αν εχω τους αγωνες προκρισης , το οποιο σημαινει άλλο ένα χρονο καθυστερησης.

Βγηκε το προγραμμα προπονησης , εξαιρετικα επιβαρυντικο ,απαιτητικο χρονικα, με πολλες θυσιες απο μερους  ωστε να μην επηρεαστει η δουλεια η οικογενεια (πρωινα ξυπνηματα κλπ)

Μετα τον τερματισμο του Σαρωνικου δρομου και τις πρωτες ημερες που η προπονηση ειχε χαρακτηρα αποκαταστασης εκανα 34 προπονησεις  460 χλμ 58 ωρες συνολικα και 6500 υψομετρικα.Ολα αυτά σε 2 μηνες .

Ημουν εξαιρετικα εργατικος εχασα μονο μια προπονηση από το προγραμμα , ηταν δυσκολα και απαιτητικα ιδιως όταν αρχισανε οι αναβασεις στον Υμηττο .

Οσο πλησιαζαν οι μερες αρχισα να επισκεφτομαι το σαιτ και να προπαθωντας ως νεοπας να  αποκρυπτογραφησω το προφιλ του αγωνα , τα υψομετρικα τα χλμ τις κλισεις , εκανα υπολογισμους και συγκρισεις σε σχεση με τις προπονησεις και τα κουκια βγαινανε.Βεβαια οι ασκησεις επι χαρτου δεν εχουν καμμια σχεση με την πραγματικοτητα .1980 υψομετρικα σε 107,5 χλμ τα περισσοτερα μεχρι την μεση του αγωνα και νυχτα (πολύ σημαντικο και θα εξηγησω αργοτερα για αυτό).Φετος η διαδρομη θα γινοταν απο τους Δελφους προς τις Πλαταιες.

Κάθε μερα επισκεψη στα σαιτ του καιρου για να δω τον καιρο κατά την διαρκεια του αγωνα και κουβεντα με τον καλο μου φιλο Γιωργο Καλεβεα που είναι βετερανος σε τετοιους αγωνες.Καθε κουβεντα μαζι του ηταν και ένα hint για να καταφερω να τερματισω και τον ευχαριστω πολύ για αυτό.

Τις τελευταιες ημερες οι προπονησεις μειωθηκαν αλλα το αγχος αυξηθηκε, κατι το φυσιολογικο κατά τους προπονητες μου οι οποιοι για να με καθυσηχασουν μου λεγανε συνεχεια να μην αγχωνομια και ότι βασει της προπονησης μου το εχω.

Η διοικητικα μεριμνα για έναν τετοιο αγωνα ηταν άλλος ενας γριφος και εδώ οφειλω να δειξω έναν τεραστιο σεβασμο σε αυτους που τρεξαν τον αγωνα χωρις support.

Λογω των πολλων χλμ δεν μπορεις να γνωριζεις τι μπορει να στραβωσει , ετσι από φαγητο μαζι μου ειχα τοστακια ψημενα , μπαρες τζελακια ρυζογαλα  κρεμες και παστιτσιο! Θα αναφερθω σε αυτά αργοτερα για το πώς τα εκμεταλλευτηκα.

Επιπλεον επρεπε να υπαρχει ψυγειο καρεκλα κουβερτα για το κρυο αν προλαβαινα να κατσω, 2^ο ζευγαρι παπουτσια, 4 ζευγαρια καλτσες ,αντιανεμικο ,2 εσωρουχα ,σκουφος ,γαντια για το κρυο, 2 πετσετες  ,Coca coles ,ηλεκτρολυτες σε χαπακια saltsticks και σε ταμπλετες GU, compeed για φουσκαλες και πολλα νερα 0,5λιτρα και 1,5 λιτρα , το πορτμπαγκαζ γεμισε μεχρι επανω!

 

Η ημερα του αγωνα εφτασε η εκκινηση ηταν 12 το βραδυ της Παρασκευης 6/5 προς ξημερωματα Σαββατου , ο χρονος τερματισμου ηταν 15 ωρες !!!

Αφιξη στους Δελφους  5 ωρες πριν και πραγματοποιηση μια βολτας για ξεμποκλαρισμα , ηδη ειχαν φτασει οι πρωτοι αγωνιζομενοι και παραλαβαμε και την πανεμορφη μπλουζα της διοργανωσης 

τα νουμερα για το ιχ και του αθλητη.Κατα την αφιξη μας ειδαμε και τους πρωτους του αγωνα των 215 χλμ να φτανουν στους Δελφους !!!! ΤΙΤΑΝΕΣ

Επισκεψη στο παστα παρτυ για αναπληρωση και κατά την διαρκεια της αναμονης μπολικα υγρα με αποτελεσμα η επισκεψη στην τουαλεττα να είναι συνεχης το οποιο είναι αρκετα καλο πριν από τετοιον αγωνα.

Λιγο πριν την εκκινηση αρχισε να βρεχει και αρχισα να εχω αγωνια γιατι τα βρεγμενα παπουτσια δεν είναι και το καλυτερο πραγμα σε έναν τοσο μεγαλο αγωνα καθως οι φουσκαλες  υπο αυτές τις συνθηκες είναι δεδομενες , ετσι εκτος από το πασαλλειμα ολου του παπουτσιου εσωτερικα  των καλτσων και των ποδιων  με βαζελινη πασαλειψα και το παπουτσι εξωτερικα μπας και σωθει η κατασταση.Ευτυχως δεν χρειαστηκε να  διαπιστωσουμε κατα πόσο θα δουλευε η πατεντα.

Η αγωνια κορυφωθηκε ο κοσμος συγκεντωθηκε και 12 ακριβως δοθηκε η εκκινηση .Κατι που με ανυσηχουσε από την μελετη μου στα στοιχεια του αγωνα ηταν ότι επρεπε παγωμενοι να κανουμε μια αποσταση 12,5 με αναβαση σχεδον 10+ χλμ σε 1,30 ωρα , η οδηγια ηταν να εχω τετοιο ρυθμο ώστε να μην καω αλλα και να φτασω οσο πιο κοντα μπορω στο οριο , στο ρολοι ειχα φορτωσει ολο τον αγωνα με όλα τα κομματια της διαδρομης και με τον επιθυμητο ρυθμο (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ) .Οκ στην αρχη δουλεψε αλλα στην πορεια όλα αποδειχθηκαν ματαια ως προς αυτόν τον προγραμματισμο .Για να το κανω αυτό ειχα φτιαξει ένα εξελακι με υπολογισμους ρυθμους ανα σταθμο ΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧ

Καποια στιγμη κοντα στο 80 πατησα ένα λαθος κουμπι και όλα γινανε …τανα !Αυτα παθαινουν οι λογιστες οταν πανε να τρεξουν .

Τελος παντων όλα πηγαν και εφτασα στην Αραχωβα εντος χρονου όχι πολύ γρηγορα όχι παρα πολύ αργα .Οσον αφορα την αναβαση η συνθηκες ηταν σχεδον ιδανικες δεν ειχε κρυο ουτε αερα , όμως μετα η κατασταση αλλαξε ριζικα , μεσα στην χαραδρα στο Ζεμενο το κρυο αρχισε να είναι αισθητο και ο αερας που παγωνε τον ιδρωτα πανω μου το ιδιο.Αν δεν επεμενε η γυναικα μου και ο φιλος μου Γιωργος θα ειχα φυγει μονο με ενα μακρυμανικο και δεν θα αντεχα .Θα ειχα μια μη ηρωικη εγκαταλειψη , οι ηρωικες εγκαταλειψεις είναι μετα το 80.

Λιγο πριν το Ζεμενο (η φωτο ειναι της διοργανωσης)

Την ιδια ωρα τα ιχ υποστηριξης θα μας περιμεναν στο Διστομο στο 27,5 οπου θα μπορουαν να μας προσφερουν βοηθεια .Αυτο σημαινε ότι επρεπε να ειχαμε μαζι μας κατι φαγωσιμο και νερο .Ειχα μπαρες και νερο , ομως στο 20 η μπαρα δεν κατεβαινε και οι στομαχικες διαταραχες αρχισαν να κανουν την εμφανιση τους με τασεις προς εμετο , ευτυχως μια μπανανα και και μια κοκα κολα σε εναν σταθμο σωσανε την κατασταση.Ολη η διαδρομη από το 12,5 εως το 26 ηταν μια συνεχης αποτομη κατηφορα , ειχα συμβουλες από τον Γιωργο να  μην ενθουσιαστω και πατησω πολύ εκει γιατι θα το πληρωνα αργοτερα στις ανηφορες προς το Κυριακι , ετσι ειχα έναν ανεκτο ρυθμο χωρις να κοπαναω πολύ τα ποδια μου.

Στο Διστομο ειπα στην γυναικα μου ότι δεν παει κατω τροφη στερεη  και εκει ανακαλυψα την μαγεια του ρυζογαλου , ηταν το μονο που καταφερα να φαω σε ολους τους σταθμους χωρις να μου δημιουργησει προβλημα , για αυτην την συμβουλη θελω παλι να ευχαριστησω τον φιλο μου Γιωργο , δεν νομιζω ότι θα μποροσυα να φαω κατι άλλο , το μονο που καταφερα να φαω επισης ηταν σουπα σε καποιους σταθμους η οποια ηταν πραγματικα θαυματουργη.

Η διαδρομη από το Διστομο εως την Λακκα πριν τις ανηφορες του Κυριακιου ηταν καλη σχετικα ευκολη και σε αυτό συνεβαλλε και η καλη θερμοκρασι πλεον δεν ειχε τοσο κρυο αλλα ειχε ωραια δροσια που βοηθουσε στο να εχω ένα καλο ρυθμο χωρις να ζεσταινομαι.

Πλησιαζοντας στον τελευταιο σταθμο πριν το Κυριακι ειδα τα φωτα των ιχ να ανηφοριζουν παρα πολυ στην πλαγια του βουνου και εκει καταλαβα ότι τα πανηγυρια τελειωσανε , ερχοτανε η 2^η ανηφορα του αγωνα συνολο 15 χλμ περιπου .

Δεν το ειδα να ερχεται!!!! Οι κλισεις ηταν εξωπραγματικες και ευτυχως μας ενημερωσε ένα αυτοκινητο της διοργανωσης ότι και περπατωντας να το καναμε με γρηγορο ρυθμο θα προλαβαιναμε το επομενο κοντρολ εντος χρονου.Αν προσπαθουσα να το κανω εστω και κουτσοτρεχοντας δεν θα εγραφα αυτό το κειμενο ως τερματισαντας αλλα ως εγκαταλειψαντας (δηλαδη δεν θα το εγραφα) .Απο εκεινη την στιγμη αρχισαν οι υπολογισμοι τοσος ρυθμος τοσα χλμ τοσο ανοιγμα στο επομενο κοντρολ και οι υπολογισμοι στο εξελ και στο ρολοι κατερρευσαν!

Γρηγορο περπατημα λοιπον και αφιξη εντος χρονου στο Κυριακι οπου  με περιμενε ο φυλακας αγγελος μου η γυναικα μου με ρυζογαλο στο χερι, με ενημερωση για το κλεισμο του επομενου κοντρολ και το ποσα χλμ μακρυα ηταν , η βοηθεια της ηταν υπερπολυτιμη γιατι το μυαλο αρχιζει και φυραινει με την κουραση .

Κυριακι

Ειχε αρχισει να ξημερωνει και οι κλισεις για κανα χλμ μετα το Κυριακι δεν ηταν για τρεξιμο , ευτυχως μετα από 1,5 χλμ καπως ισιωσε και αρχισα παλι να κανω ελαφρυ τρεξιμο μεσα στις πεδιαδες του Ελικωνα , το τοπιο ηταν εκπληκτικο η ησυχια φανταστικη και εκει σταματησε να μας κανει παρεα και ενας σκυλος που ετρεχε μαζι μας από το Διστομο!

Στην πεδιαδα πανω απο το Κυριακι 

Επομενος στοχος η Αρβανιτσα οπου σηματοδοτουσε το μισο του αγωνα , εφτασα εκει σε αρκετα καλη κατασταση καθως αρχισε και ελαφρια κατηφορα , αλλαξα καλτσες παπουτσια μπλουζα  εφαγα ρυζογαλακι  σε ελαχιστο χρονο με την βοηθεια του support μου και ηπια θαυματουργη λεμοναδιτσα (3 ποτηρια)

Αφιξη στην Αρβανιτσα 

Το ηθικο ηταν ακμαιοτατο και αρχισα παλι να κανω υπολογισμους  για 52,5 χλμ  και εκανα 7,5 ωρες για το μισο του αγωνα αρα πολυ λογικα για το υπολοιπο μισο αποκλειεται να κανω περισσοτερο από 7,5 ωρες καθως δεν ειχαμε και όλα αυτά τα υψομετρικα ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ που πας ρε Καραμητρο ασχεταρα ! Το κακο ειναι οτι επεισα και αλλους συναθλητες (δεν τους ξαναειδα) 

Η θεα μετα την Αρβανιτσα 

Σκεφτομενος αυτά κατεβαινα τις κατηφορες και η ζεστη αρχισε να κανει την εμφανιση της αλλα όχι αρκετα εντονα , μεχρι την Θισβη όμως τα πραγματα ειχαν αγριεψει και εδω σε αντιθεση με αλλους θα δηλωσω οτι μου αρεσε πιο πολυ το βραδυ παρολο το κρυο.

Σε όλα τα κοντρολ  μεχρι τοτε παντα ειχα ενημερωση για τον χρονο που μου απεμενε μεχρι το επομενο, σε ολη την κατηφορα προσπαθουσα να εχω γρηγορο ρυθμο οσο μου επετρεπαν τα κουρασμενα μου ποδια ωστε να κερδισω χρονο(μετα από επικοινωνια με τον Γιωργο) και  ηταν η τελευταια ευκαιρια μου να το πετυχω αυτο .Στις ανηφορες δυστυχως δεν μπορουσα να τρεξω πλεον .

Στις κατηφορες της Αγιας Αννας αρχισαν να με περνανε και οι δρομεις του αγωνα των Μουσσων , αλλα μεχρι να καταλαβω πως ηταν τοσο γρηγοροι περασε αρκετη ωρα , πηγαινανε σφαιρα και σκεφτομουν ότι ηταν πολύ γρηγοροι αθλητες του αγωνα των 107 οι οποιοι φτασανε κανα 4 ωρο πριν από εμενα κοιμηθηκανε κανανε μπανιο και ξαναξεκινησανε .Μιλαμε για πολλη ζεστη!

Σε όλα τα κοντρολ για τα επομενα χλμ και μεχρι την Ξηρονομη ημουν εντος χρονου για λιγα λεπτα ομως στην Ελλοπια στο 87,8 με ενημερωσαν ότι ημουν εκτος και με ρωτησαν αν θα πηγαινα να το τελειωσω .

Εδώ τον πιο σημαντικο ρολο τον ειχε παιξει η γυναικα μου , στο 83,8 με ειδε απογοητευμενο και καταβεβλημενο από την ζεστη , μου ειπε παμε γερα θα τα καταφερεις τρεχοντας μαζι μου τα τελευταια 500 μετρα μεχρι το κοντρολ (οπως εκανε σε ολα τα τελευτια κοντρολ!) εκει μου ειχε ετοιμασει παγωτο με μπαρα και μπανανα !

Παμε μου λεει μην σταματας θα προλαβεις συνεχιζουμε !Συνεχισα η ζεστη ηταν εντονη και η διαδρομη δεν ηταν ευκολη , υπηρχε μια ελαφρια συνεχης ανηφορα και επιπλεον το ότι υπηρχε φως ηταν αποκαρδιωτικο καθως βλεπεις πλεον που πας και πολλες φορες αυτό είναι το πουθενα , ιδιως στον καμπο που τρεχαμε πλεον.Με τα χιλια ζορια ειδα το Τρόπαιο Λεύκτρων!

Ζεστη......

Όμως με το  ψυχολογικο της πουσαρισμα και την βοηθεια του παγωτου συνεχισα σκεφτομενος ότι μπορει να μην τερματισω στις 15 ωρες αλλα θα το τερματισω οπωσδηποτε , ολη αυτή την ωρα μεχρι το επομενο κοντρολ στην Ελλοπια εκανα υπολογισμους για τον ρυθμο που πρεπει να εχω για τις 15 ωρες , οκ δεν ημουν εκτος και ηθελε προσπαθεια να τα καταφερω αρχισα να βριζω τον ευατο μου εσφιξα τα δονται και αρχισα παλι να τρεχω , 500 μετρα πριν το κοντρολ της Ελλοπιας παλι με περιμενε η γυναικα μου με καλη διαθεση και φοβερα λογια για να με ενθαρρυνει και  εφτασα στην Ελλοπια οπου με ενημερωσαν ότι ημουν εκτος χρονου και με ρωτησαν αν θα συνεχιζα , βεβαιως τους ειπα  δεν υπηρχε περιπτωση να τα παρατησω και στο πισω μερος του μυαλου μου ειχα ακομα την ελπιδα βασει υπολογισμων ότι θα προλαβω  τις 15 ωρες .Σε μια απελπιδα προσπαθεια αφησα σακιδιο κινητο (492 γρ!!)  και κάθε τι για να ελαφρυνω και γκαζωσα μπαινοντας στο καναλι του Μορνου , εκει σκεφτηκα ότι θα ηταν καλη ιδεα να βουτηξω μεσα και να με παει μεχρι το επομενο κοντρολ αλλα εβλεπα ότι δεν ειχε σημεια για να βγω χαχαχαχαχαχαχαχ .

Μονο αγαπη!

Πλεον ειχα κουμπωσει  σαν κασετα σε Atari  τζελακια και ετρεχα ασταματητα κανοντας συνεχως υπόλογισμους , καποια στιγμη συνηδειτοποιησα ότι δεν υπαρχει περιπτωση να προλαβω και πηρα αποφαση να τρεχω οπου μπορω και να περπαταω οπου δεν με παιρνει.Στο βαθος εβλεπα και αλλους 2-3 στην ιδια κατασταση.

Καναλι Μορνου

Στο επομενο κοντρολ ειδα τις Πλαταιες στο βαθος η αποσταση πλεον ηταν 5 χλμ αλλα όπως ειπα το πρωι αν βλεπεις που εχεις να πας οι αποστασεις φαινονται τεραστιες , εβαλα τα ποδια στην πλατη και συνεχισα , στην τελευταια κατηφορα ετρεξα, στην ευθεια , όπου δεν μπορουσα πλεον να τρεξω ,  ειδα έναν αγωνιζομενο κουτσαινοντας με μια πατεριτσα από κλαδι  να προχωραει προς τον τερματισμο!!!Τον ρωτησα αν  θελει να τον βοηθησω , πραγματικα θα το εκανα αλλα μου ειπε ειμαι οκ θα προχωρησω μονος .Τα τελ 1,5 χλμ ειχε μια ανηφορα άλλο πραγμα , στα 1000 μετρα πριν αναγκαστηκα να παρω κι άλλο τζελακι καθως ο ρυθμος ειχε μειωθει σε χελωνας.Δεν υπηρχε περιπτωση να τερματισω τρεχοντας ουτε για τα ματια του κοσμου , ετσι περασα τον τερματισμο αγκαλια με την γυναικα μου και τρισευτυχισμενος που τα καταφερα .

Το ρολοι εγραφε 15 ωρες και 36 λεπτα 1850 μετρα ανοδο 6500 θερμιδες .

 

Ηταν κατι εξαιρετικα δυσκολο  αλλα ΑΝΤΕΞΑ,  τερματισα ορθιος χωρις να ποναω πουθενα εκτος απο τα προβλεπομενα χωρις ζημιες κλπ κατι που με κανει εξαιρετικα χαρουμενο .Αν ημουν και 6-7 κιλα πιο ελαφρυς θα ηταν πιο ευκολο.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

ΔΕΝ θα τα καταφερνα χωρις την γυναικα μου  ,  της ανηκει τουλαχιστον ο μισος τερματισμος , εκανε και αυτη έναν αγωνα ξενυχτησε ,οδηγησε ,αγωνιουσε σε κάθε κοντρολ αν θα φτασω και σε τι κατασταση θα ειμαι ,μου τα ειχε όλα ετοιμα και δεν με αφηνε να σκεφτω για τπτ παρα μονο για να τρεξω ,όταν επεσα ψυχολογικα  με ανεβασε και με προετρεπε να τερματισω , τα εκανε όλα με ένα τεραστιο χαμογελο και χωρις καμμια γκρινια και χωρις να δειχνει την αγωνια της για την κατασταση μου.Εκανε και φωτογραφικη καλυψη!

Τον  φιλο μου Γιωργο που τα τιπς του από τον 1ο Μαραθωνιο μεχρι εδώ με βοηθησαν να τερματισω χωρις προβληματα και τον ευχαριστω για το με αγαπη ενδιαφερον που εδειξε στον αγωνα ,τηλεφωνοντας και δινοντας συμβουλες στην γυναικα μου καθως με παρακολουθουσε στο Live οσμιζομενος την κατασταση μου.

Τους προπονητες μου του My athlete Νικο και Αλεξανδρο Δημητριαδη που με προετοιμασαν καταλληλα προπονητικα παρα την πιεση του χρονου για να το κανουν αυτό.

Πολλα συγχαρητηρια για την διοργανωση του αγωνα  και τους ανθρωπους του αγωνα εθελοντες  γραμματεια κλπ , μιλαμε για τιτανια προσπαθεια να διαχειριστεις όχι έναν αλλα 3 ταυτοχρονα αγωνες , τον Υπεραθλο 215χλμ, τον Αθλο 107,5χλμ  και τις Μουσσες 55χλμ .Καθε κοντρολ ηταν σωστα επανδρωμενο ολοι ηταν με χαμογελο και η τροφη ηταν αφθονη .Τα κοντρολ αυτά μεινανε ανοικτα από την εκκινηση του Υπεραθλου 6/5 στις 7 το πρωι εως αργα την 7/5 λογικα μεχρι αργα το μεσημερι και δεχτηκαν πολλαπλους αθλητες μερικοι απο τους οποιυς ηταν εξαιρετικα καταπονημενοι!!

Μπραβο στον Κο Παναγιωτη την ψυχη αυτων των αγωνων που περιμενε ολους στον τερματισμο να μας σφιξει το χερι και να ακουσει την τρελλα του καθενος μεσα στην σουρα μας και την κουραση μας.

 

Παμε για τους Αθανατους!!!